Zijn hoofd ligt in zijn open hand, de ogen
Rustige meren met aan de oevers
De boten voor vertrek, mijn spoor gaat
Van pols naar handpalm
Mijn bagage van dek naar dek, zijn stem
Een warm onderkomen, een
Klimmen over heuvels, een beloofd uitzicht
Zijn strekkend lijf
Een brug, de soepele spieren mijn leuning
Zijn jeugd glanzend als
Het gouden bladerdek, in alle gebaren de
Vrede, de belofte, de toekomst
Het verleden, passagiers voor een reis met
Onbekende bestemming
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x