Mijn man klopt aan mijn deur, kartonnen
Platen en lappen van stof, ik woon
Op een flat met uitzicht op mijn weilanden
Hij zegt, ik koop je een huis
Mijn man luistert naar zijn boek, mijn stem
Hapert niet, hand in hand
Huilt hij, hij laat zich vallen op mijn bed
Hij zegt, ik wil slapen
Mijn hand zit nog vast maar hij is niet meer
Mijn man, ik zou moeten opstaan
We doen drie dagen over het boek, alle dagen
Huilt hij, het is een
Logisch vervolg, denk ik en beweeg me dan
Laat de balkondeur open
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x