Een dag niet schrijven is als de stilte tussen
Ons, een klamme deken van spijt

Vergeefsheid en uitstel, een onjuist gebruik
Van materialen, zeg maar

Dat ligt daar dan: pennen die nodig gescherpt
Moeten, potloden geslepen

Papier glad gevouwen, mijn lijf zo wit als en
Dan, het zijne met de lakzegels

En de sissende toorts, mijn dijen de boekensteunen
Mijn plooien de schappen waarlangs

We onze boeken stapelen, ik schreef niet maar
Had je lief