Zij zou daar al zitten, het jasje uitgedaan
De handdoek onder haar billen, de deur
Op een kiertje om de telefoon nog te horen
Een zakdoekje tussen haar borsten, zij
Zou met gesloten ogen de zon proeven, haar
Huid nog bruiner dan ze al was, blote
Voeten opgetrokken, haar rok omhoog, zo
Zou ik haar vinden terwijl het nu
Leek alsof ik aan haar bed zat en alleen
Maar ‘dag lieverdje’ kon zeggen terwijl
Het koude marmer optrok binnen het gele
Gras rond haar
Ik had haar nummer dan eindelijk uit mijn
Lijstje gehaald
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x