Tussen de schrijver en haar onderwerp is het
Stil, misschien ook wel hoeft er
Nooit meer gesproken te worden, ik stel me
Voor dat ik lees en hij luistert
En dat de wind de bladzijden keert of ook, dat
De gebeurtenissen zelf
De ultieme handelingen zijn, daar wordt bemind
Daar wordt gestreden, hier
Is het alleen mijn stem die fluisterend nu het
Lijf beroert, ik betaal je
Zegt hij maar de schuld is levenslang en
Onvoorzien, net zoals het einde
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x