Bij de op elkaar afgestemde kleuren in haar huis
Is mijn zwart dieper dan ooit, het moet in een
Hoekje zitten zodat de

Ruimte blijft, mijn woorden omhelzend als na
Lange afwezigheid, welkom alsof geen ander
Tot haar

Doordringt, zij draait de muziek zachter, ik het
Licht alsof het gesprek een bekentenis is van
Een nieuw geheim

Ze weet dat ik eigenlijk niet delen wil, niet meer
Dan het konijn op de wand, een kopje thee van
Draad tussen

Mijn vingers, de hoogte van haar hakken, uitgeschopte
Schoenen onder tafel, de wijdte van een rok misschien
Maar nauwelijks het leven