Als je nu, zei hij, gewoon een boek uit de kast
Pakt en alle woorden vervangt door

De jouwe en begint met het kiezen van een kaft
En titel, hij bedoelt

Je bent gewoon zo klaar en ik kan helpen en
Waar wacht je nog op

Lang duren zijn lessen en nog steeds loop ik
Met de armen boven mijn hoofd

Zijn overwoekerde bossen uit, alsof ik – gevangen
Genomen – nog besluiten kan

Tussen het soort dood, alleen loopt hij voor me
En dus kan ik makkelijk

Achterblijven, linksom gaan, me verstoppen of
Simpel gaan slapen in het gras