Mocht ik een woord opgeven
dat mij soms geneest
en dat andermans kwijnende mond en
uw oog ook vermag te openen
even maar, naar ik hoop,
het zou liefde zijn, liefdes
levenslang durende vuurdoop
liefdes opstaan en vallen
liefdes doodgaan ook,
liefde zeg ik u, alle
schijn van grootspraak ten spijt.
zo hartstochtelijk toch belijden
mensen elkaar hun eenzaamheid.
Huub Oosterhuis, uit: De dichter en zijn vrouw,
voor Anton van Duinkerken, uit: Herschreven gedichten 1955-1965
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x