Het zijn niet alleen de beelden van mijn
Vader en moeder of die van mij, per ongeluk
Aanwezig op een familiefeest of

Ergens onderweg, het is de tuin en haar
Vruchten die mijn mamma uitspreidt op de
Tuinbank alvorens zij haar

Been daarbij zet en dan op de rode knop drukt
De openslaande portieren met daartussen haar
Lichte jurk, een groene hoge

Hak, het is haar goud in de holte van een boom
Een bliksemflits, aanrollend water, een poes
Die slaapt tussen de

Benen van mijn vader, het is het blauw met
Rood geruite kleed waarop we in slaap vielen
In de tuin

Een compositie van vrede, wapenfeiten uit
Een gezamenlijk verleden, een gedeelde
Oogst van een vruchtbare grond