Het gaat om beelden die meer vleermuis zijn dan herinnering. Ze maken zich los van de balken waaraan ze ondersteboven te slapen hingen en fladderen door de nacht. En de oude doden in hun waden van regen en herfstlucht, van hout en pleisterkalk, wasemen op uit de wanden.

Erwin Mortier, uit: Gestameld liedboek