..en nu dit ego weer de tijd verdringt
wil ik je zeggen vriend het wringt te
veel. Het gaat mij niet om al dat goud
het gaat me om bevestiging van koud

geworden menselijkheid. Het ik dat
eenzaamheid opsluit als een zieke
dief een moordenaar van kinderen,
misschien de jouwe wel je liefste

meisje dat verdwijnt in boekenkasten
en door letters glijdt tot je haar roept
om terug te komen in de tijd die voor
je staat te bonzen op de deur je had
het gelijk nog aan de kant geschoven
medeleven beloofd tot aan het eind.

Martin M Aart de Jong: Ik heb geen woorden meer