‘Wie niet lijdt aan de wereld en het leven, behoeft geen troost en zal die niet smaken, zoals alleen de dorstige het lessende van water werkelijk ervaart. De troost die een beschouwer vindt is dus een projectie, die van een andere orde is dan het “sentiment” van het schilderij. De troost die een kunstenaar wil bieden is gebaseerd op de verwachting dat hij door middel van zijn werk een groep van gelijkgestemden weet aan te zetten tot die projectie.’

uit “de keuze van Vincent”, diverse schrijvers in een officiële catalogus bij de gelijknamige tentoonstelling in het Van Gogh Museum, 2003