een witte aan een zilveren draad
De huid voelt nog hetzelfde. Warm en glad en strak ligt zij onder een donkergrijze coltrui en zomaar herinner ik…
tegenover hem
We proberen een ster. Een witte aan een zilveren draad. Een constructie die we begrijpen. We blazen er tegen. We…
het zachte witte taartje
Dichters horen niet dood te gaan, zegt een vriend. Zoals er geen gaten horen te zijn in de bomen rondom,…
uit: Achteraf bezien, Elizabeth Jane Howard
‘Schrijvers zeggen dat hun kunst belangrijk voor hen is als hu voornaamste manier om te communiceren met hun lezers. Ik…
de doelpalen
Heb ik je verteld, vraagt de heer B., van die keer dat ik vastzat in de lift? Ja, antwoord ik,…
rechtdoor
Er is nog zoveel meer dat we laten liggen. Liefde, protest, een gesprek over de situatie, afspraken, het vuil naast…
de enige gast van waarde
Dit keer laat ik hen liggen. Ik stap niet af, buk me niet, veeg niet met natte handen over de…
een lelijk woord
Zomaar was ik jarig vannacht. Een vreselijke dichter hief een vers aan, vrouwen wilden zoenen, het huis was versierd. In…