giechelende bezwaren
Opnieuw worden de huizen aan de overkant zichtbaar. Het loof van de bomen reeds minder vol, kringen aan de stam…
onder je gewicht
Terwijl ik steeds duidelijker word, verdwijnt de stad gebouw voor gebouw alsof ze eindelijk dat kunstwerk is dat behoed moet…
speciaal
Hoe riet ruikt, nat nog met voeten in de aarde of de zomer vanaf een andere plek. De zwart-wit geblokte…
hetzelfde weiland
Nu vogels uit de lucht te plukken zijn als witte losgescheurde vellen die we – juichend zo vermoeden wij –…
de poëzie
Zoals een kunstenaar me een keer wees op kleine onvolkomenheden die hij als grapjes in zijn schilderijen plaatste, liet jij…
een afloop
Stel dat het de poëzie niet is. Bedenk dat het zelfs het schrijven niet is, niet de kunst, niet het…
overdag
Het blaten van de schapen blijft lang als stil verwijt langs de straten hangen, het is donker reeds en tergende…
van tijdelijke aard
Alkmaar, 10 en 12 april 2016
van tijdelijke aard
Nu de bomen voller worden, wordt het hart leger. Het gebaar waarmee mist. Alleen in de lucht daarachter spelen wolken…