de enige gast van waarde
Dit keer laat ik hen liggen. Ik stap niet af, buk me niet, veeg niet met natte handen over de…
Dit keer laat ik hen liggen. Ik stap niet af, buk me niet, veeg niet met natte handen over de…
Er was een woord dat ik hem gegeven had, een keer, zei hij, alsof terloops, zoals je een herinnering plotseling…
Met het maanlicht over het wiebelend kermisbed, de ingepakte jongetjes, terug gestopte beentjes, hoestjes hier en daar, en het lampje…
L. is zo flexibel, hij doet een koprol als je het woord zegt maar wat hij bedoelt is dat als…
Er is niemand die mij zo vasthoudt als hij. Niemand die mijn haar zo optilt en zich er dan achter…
Terwijl ze (eindelijk) op haar knieën voor hem ligt, hij niet naar haar luistert, een beeld had gewild, niet een…
Ze was heel goed in het schrijven van kaartjes. Dat begon al met de afbeeldingen die ze zocht en het…
Zoals met dat boek dat ongelezen uit mijn kast komt, uitgepakt weliswaar en met naam en datum voorin maar vergeten,…
Zoals ik het over ‘we’ heb, de ander samen laat vallen met mezelf, en soms ook haar ‘zij’ noem, een…