kwijtschelden
In dit huis besloop ik haar. De lange magere gestalte die kwijnend en tergend mijn vader lokte naar haar zijde….
In dit huis besloop ik haar. De lange magere gestalte die kwijnend en tergend mijn vader lokte naar haar zijde….
Soms kan ik verlangen naar de jeugd die hij me schetst: hoe Roland Holst koffie placht te drinken bij het…
Een herinnering wordt tastbaar. Ze smeert duimendik de gele roomboter over het brekend beschuitje en bedekt de scheur met sterker…
Trekkend van dorp naar dorp staan de kerken open en hoewel ik mezelf zie zitten op de harde houten banken,…
Ik let op zijn handen. De vorm van zijn nagels, de grootte van de palm, het goud van zijn vinger….
Misschien is de vakantie voorbij. In de bomen een rood blad, een natte tent op de camping, boze boeren op…
Dromend over eten herinner ik me vooral mijn moeders beheerst gedrag, de bergjes en sloten op mijn vaders bord en…
Koele kinderhanden, ontdaan van mollig vet, aan het eind van serieuze gezichten en heel lange armen, houden mijn stille vingers….
Tussen de wimpers, zachte oogleden, nauwelijks gesloten beelden, een carrousel van kleuren waartussen mijn vader zich vervormt van gatenmasker tot…