genoeg
Om zijn pols het bloedkoraal waarmee mijn familie zich insnoerde alsof ze hun nekken wilden verlengen tot, het goud langszij…
Om zijn pols het bloedkoraal waarmee mijn familie zich insnoerde alsof ze hun nekken wilden verlengen tot, het goud langszij…
In de uren dat we bij elkaar zijn moet alles samenvallen: de eerste sneeuw eigenlijk, op rode gloeiwangen en dan…
Alsof we de wereld rond zijn geweest en terug keren naar het vertrekpunt, daar staan zij nog, de zwaaiende achterblijvers….
In dit huis besloop ik haar. De lange magere gestalte die kwijnend en tergend mijn vader lokte naar haar zijde….
Soms kan ik verlangen naar de jeugd die hij me schetst: hoe Roland Holst koffie placht te drinken bij het…
Een herinnering wordt tastbaar. Ze smeert duimendik de gele roomboter over het brekend beschuitje en bedekt de scheur met sterker…
Trekkend van dorp naar dorp staan de kerken open en hoewel ik mezelf zie zitten op de harde houten banken,…
Ik let op zijn handen. De vorm van zijn nagels, de grootte van de palm, het goud van zijn vinger….
Misschien is de vakantie voorbij. In de bomen een rood blad, een natte tent op de camping, boze boeren op…