Zoals bij een maaltijd, je vraagt wat iemand niet lust, niet mag,
of er voorkeur is voor de plaats aan tafel, en je schikt

en weegt en bereid je voor. Zo zijn er bepaalde onderwerpen die
onbesproken blijven, andere die terugkomen,

er valt niets op de vloer, er is niemand die alleen buiten zit en
vanaf het balkon de vogels voert. Misschien heeft

Z. een te laag jurkje aan en jengelt er een kind en likt iemand
het bord af maar je hoopt eigenlijk op

stelen van het toetje naast je en gekletter in de keuken en dat ene
ingrediënt waardoor alles verandert. Opstaan en

dansen, uitgeschopte schoenen en voetjevrijen, een taart waarvoor
je moet bukken, een wisseling in je weekmenu

zoals een afspraak uit je agenda die verdwijnt of doen alsof het
Kerst is en alvast zeven gangen verzinnen, alleen voor jezelf.