De vrouw aan het tafeltje achterin zegt tot twee keer toe
dat ze hier niet gezeten had als ze nog met

Kevin was geweest, ze wil bevestiging van haar vriendin
maar die begint over Arthur, misschien

na wat heftig geknik maar dat gaat schuil achter een forse
man en een hoge schaal vol gebakjes, ja, Arthur,

zegt de eerste, die is natuurlijk het belangrijkste, die is alles
voor mij. Het zijn intimiteiten die ik liever verruil

voor het gebak, ongevraagde bekentenissen die te luid door
een ruimte heen schallen, ik draai haar mijn rug toe

maar het a-sociale van Kevin bereikt iedereen, ik ben natuurlijk
ook geen schoonheid, zegt ze vervolgens. Het wordt

tijd om hard hollend naar een volgende situatie te gaan, naar
Kevin misschien, daarbij Arthur omverlopend en haar erbij.