Ze stopt haar hoofd onder een tijdschrift en verdwijnt in
de tafel, ze wil niet luisteren naar wat er verteld
wordt, iemand schreeuwt en even later merk ik dat ik het
zelf ben, alsof ik naast het bed sta en mijn
eigen hand vasthoud en de vinger voor mijn lippen doe
maar te laat. Mijn moeder vertelde me een keer
hoe ik mijn schoenen door de slaapkamer gooide of ’s nachts
de trap afdaalde en het gras wilde maaien. Ze
nam me mee de huiskamer in waar visite op de bank zat
en mijn vader smalle sigaartjes rookte, ik kreeg
een glaasje drinken en mocht vertellen over school maar
de volgende morgen wist ik dat niet meer.
Vandaag weer wel. Ik beet een vriendin toe dat ze niet
zomaar kon doen of ze me niet zag en schreef het op.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x