Er ligt een smalle strook grasland over kolkend water en
de opdracht is daaroverheen te lopen.

Gelukkig zie je de overkant maar de dwang waarmee, het
geld dat deze les kost, het weggooien van mijn

mobiel en de verveelde instructeur op de achtergrond maakt
me zo boos dat ik een paar keer uit mijn droom

opsta en niet met dat verhaal verder wil. Het is een nieuwe
methode om angsten te overwinnen, iemand

heeft gelezen dat ik niet zwemmen kan en dus moet ik oefenen
in het oversteken zonder in het water te vallen

en net te doen alsof er geen kolkend zwart naast me ligt. Ook
roep ik opeens naar vriend O. dat vrijheid

het belangrijkste is in mijn leven. Het lijkt misplaatst om hem
in dat nachtelijk verkeer te betrekken, hij grijnst.