Hoe de plaat uit de hoes wordt getrokken, zachtjes, en
behoedzaam op de draaischijf wordt gelegd,
het pluisje van de naald wordt weggeblazen of met de
mouw van je shirt de zwarte schijf nog
even opgepoetst, hoe het geluid wordt afgestemd op de
aanwezige familieleden, het liefst zijn we
alleen thuis, gelezen wordt voor de zoveelste keer wat er
op de achterkant van de foto staat, dan al
je herinneren waar en wanneer je hem kreeg, er waren
nog verlanglijstjes toen, voorzichtig dansend
of alleen maar uitgestrekt op je bed luisteren, dan de
andere kant, het nieuwe luisteren, even
voorzichtig de plaat weer oppakken, duim en vingers van
twee handen, de hoes in de kast schuiven, zuchten.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x