Omdat hun bewegingen zoveel lijken op die van dertig jaar
of meer geleden, naar me toe rollend in de

ochtend, korte schaduwen vormend en kleine plasjes, lang
gerekte stemmetjes die hoog ketsen tegen,

zijn vergissingen in status, leeftijd en stramheid vanzelfsprekend.
Hoewel hier de een sprekend de oudste

nadoet en een ander rechtstreeks mezelf, zijn ze behendiger in
vreemde talen, het omgaan met gevaarlijke

obstakels als dinosaurussen, kevers, wormen en grootmoeders,
en meer bedreven in het toekennen van

bepaalde kenmerken aan elke soort die binnendringt. Zo zegt
alleen de andere oma okidoki en heeft

niemand de tekeningen op het lijf van de lichte oma waarop
overigens geen beest echt eng is.