Dus ik schrijf het niet per se op in de volgorde waarin het is gebeurd. Ik denk dat het geheugen een andere vorm van authenticiteit heeft, en niet een mindere. Het geheugen zeeft en sorteert aan de hand van de eisen die er door degene die zich herinnert aan gesteld worden. Hebben wij toegang tot het algoritme van die prioriteiten? Waarschijnlijk niet. Maar ik vermoed dat het geheugen prioriteit geeft aan wat het meest van pas komt om degene die de herinneringen bij zich draagt overeind te houden.

Julian Barnes, uit: The only story