Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

als enige versiering overgebleven

Zo ruikt het als ik van je hou: de zomerse avond die
langzaam wegtrekt, een wandeling door

het land rondom, vroeger, kille flarden nieuwe lucht
bovenop de loom warme vlagen, stemmen

die het glas heffen en tuinen bezet houden, gekookte
sperziebonen, de vacht van een kat, het

gemaaide gras in banen, de plooien in je lies, de licht
schroeiende rietstengels, het weinige

hijgen bij het bovenkomen, zandkoekjes die uit elkaar
vallen, benzine en het open raam van

een wachtende auto, opgerolde hemdsmouwen, een
winkel met papier, het wasgoed in mijn

armen. Zo rook het toen ik van je hield: hooiland, olie,
bochten in waterwegen, thuis.

« »