De lange lijn terugzien van wuivend gras, geel aan de
oppervlakte, getrokken strepen uit handen van
voorvaderen die ijverig het land verdeelden, blauw en
daarboven het ijle wit van een lucht die
vroeg al warm is, rechte stroken over rechte gleuven
die beesten herbergen alsof het kinderspel is,
de eendjes onderin, de vogels bovenaan, de koeien
traag en kalm in groepjes daartussen, een
enkel hondje dat rennend de coördinaten verbindt, als
enige buiten de vorm het in cirkels
zwart plastic verpakte en niet meer geurende hooi en
het doorgehaalde figuurtje rechts onderin die
met handen boven de ogen en het hoofd een beetje
scheef probeert te kijken hoe het leven loopt.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x