Een interview van 3.300 woorden terugbrengen tot 1.250
maximaal is net zoiets als verplicht bezuinigen.

Zo enthousiast met al die antwoorden dien je je te realiseren
dat het meer is dan je vroeg en zuinigjes

haal je passages weg. Somber verwijder je een grapje, een
verwijzing naar iemand waar nog nooit van is

gehoord of een jeugd die alleen uit voetballen bestond. Een
vaderlijke trots wordt verzwegen, een reis langs

maar liefst zeven vriendinnetjes gaat te ver en een vergelijk
met een mythische held is voor de lezer

dusdanig jaloersmakend dat we nu op 1.310 woorden komen.
En dan berusten we in het weglaten van de

bijvoeglijkheden alsof we van alle stuivers in onze zak alleen
nog maar de glimmende mogen en tot slot

draaien en keren we ons en schudden tot er 1.255 woorden
staan en de winst 5 cent is.