Wij lezen u altijd, mijn man en ik, nou niet
Gelijktijdig natuurlijk want hij spelt woorden
Als ‘borst’ en ‘scheuren’, die van uw spijker-
Broek terwijl ik het verband probeer te
Leggen tussen voetbal en kunst en of
Coaching nu echt wel gewenst is
Hij tikt u ongeduldig met het pijltje naar
Beneden tot u in de gewenste stand beneden
Hem ligt terwijl ik mijn ogen prop in de
Afstand tussen de regels en langzaam
Me beweeg, ik begrijp niet goed de
Uitwerking die u op ons beiden heeft
Hij struikelt inderdaad over de hond die
Aan onze voeten ligt en vergeet op cruciale
Momenten altijd wel iets, terwijl mijn
Zorgen alleen maar groter worden en mijn
Verlangen evenredig, ik wou eigenlijk dat
U ophield met schrijven
Op een dag vindt hij dan een zwarte bladzijde
En gaat gewoon verder met leven en ik
Trek dan de deur achter me dicht en zwerf
Zou u niet hetzelfde doen?
Ik koop mezelf een oude Volvo, een laptop en
Wat zwarte kleding en rijd mezelf langs
’S heren wegen, altijd een brug te ver en hij
Plukt een meisje van straat dat graag wil
Poetsen en pijpen en pas over dertig jaar
Over beloning begint en ondankbaar werk
Ik slaap onder die bruggen en neem mezelf
De jonge lifter, hij weet veel van laptops en is
Handig in gebruik, ik laat hem achter als ik
Tank en hij een Rollo koopt en een wit sneetje
Brood met oranje zalm ertussen, weet u misschien
Iets van het leven, zal ik de volgende vragen
Die al gebukt over de onderdelen van de Volvo
Met smeer aan zijn handen mij bevredigt
Zou u niet hetzelfde doen? ik hoor een
Roffel op de trap, hij is thuis, ik moet u sluiten
Hij zal achter me staan en meelezen en
Zijn schone witte handen in mijn nek leggen
En me dwingen u op te geven, mijn mond open
Te doen of dicht eigenlijk, als u me begrijpt
Ik heb niets gezegd ooit, ik heb niet geprotesteerd
U heeft mij niet gehoord, ik slik hem en proef
De maaltijd van gisteren, buiten de deur, collega’s
Onder elkaar, de slet van de kantine, met één
Beweging drukt hij u weg, ik zie u achter het
Beeldscherm verdwijnen, het lijkt alsof u
Knipoogt, misschien verdwijn ik morgen, misschien
Kan ik dan doen alsof, ik sluip naar beneden
Leeg zijn broodtrommel, berg de vieze schoenen
Op, leeg de vuilniszak, haal het vlees uit de vriezer
Hij leest u, schrijf in godsnaam niets over mij
Schrijf in
Godsnaam
Niets over
Ons
Wij lezen u altijd, mijn man en ik, maar niet
Gelijktijdig

 

Geachte mevrouw Spaan, log van 21 juli 2006