Ik had kunnen doen wat ik zei dat ik deed of niet zei
maar vermeldde in het profiel dat meegestuurd

op een andere plek weer tevoorschijn kwam. Dat wat
ik altijd uitlegde als een heel geduldig werkje

maar zo fascinerend en dat wat altijd kwam nadat ik
hem opnoemde, nu niet terloops meer maar

met pauzes en nadruk. Dat wat bij voorkeur tijdens
hardnekkige regen en onheilspellende luchten

genuttigd werd, afgewisseld met broodjes gesmolten
kaas, handen in broeken en mijn hoofd

op heuphoogte van hem, altijd van hem. Dat wat dan
achter gesloten deuren ons vasthield tot

alles helder werd: de beelden, de luchten, zijn doel en
zijn publiek. Ik. Naast de eigenschappen

als creatief, inzetbaar, snel, vol en met muzikale kennis
en een onfeilbaar geheugen in datzelfde profiel.