symbolen

Soms is het gemakkelijker eerst de dingen te ordenen
alvorens de gedachten vanuit het heetst van

de nacht boven het klamme laken te laten komen. Het
gordijn omhoog te tillen, de deken uit

te spreiden buiten, de lucht te ruiken waarin in de verte
mest en gras, het haar omhoog te steken, de

kat afwezig te strelen, de bladzijden uit de agenda vooruit
te bladeren, de gesprekken bij

de juiste personen, de halve lichamen bovenop de andere
helften, onderbroken reizen oppakkend tot

thuiskomst. We rollen vanzelf terug en trekken de benen
kinderlijk op alsof dat ons beschermt tegen

de beelden. Er is niets geruststellends aan leven. Opnieuw
is daar de nacht, beklemmend haar handeling.