Alvast oefenen voor echte armoede, echte liefde, de
waarheid, yoga voor dummies, oorlog

en nog wat andere zaken. Alles voor dummies eigenlijk.
Doen alsof wordt een automatisme.

Alles van dezelfde strekking als pas gelukkig zijn als je
tien kilo kwijt bent, morgen

of wanneer hij weer in je bed ligt. Leven eerst als de reden
tot leven gegeven wordt. Doodgaan voor

hetzelfde. Waanzinnig verlangen naar de zachtheid van
het nieuwe kind. Wachten op zijn lach.

Niet meer te tellen. Niet de slachtoffers, niet de meters,
niet de golven, niet de minuten.

Beelden terughalen tot ze weer bewegen. In het echt nu.
Vlak voor je. Voor altijd.