dat plezier

De getrouwe weergave van dit leven is hier
geen andere dan in mijn gevouwen

schriften, op nummervolgorde in de kast en
’s avonds uit de smalle lade van

het bestaan open op de eveneens smalle tafel.
Daar werd het handschrift onleesbaar

terwijl hier de vorm steeds duidelijker werd,
daar verscheen een boos kruis of

diep doorgedrukte hand, hier slechts elke dag
dezelfde afdruk. Zingend bijna

wordt elke ontmoeting de uwe, die met mijzelf
niet uitgesloten. De lezer

zit tenslotte aan dezelfde tafel, in een andere
kamer wellicht, maar vlakbij.