Misschien is er in de droom iets gebeurd:
dit keer herinner ik me geen
op tijd wakker worden. Waarschijnlijk ben
ik totaal verloren gegaan in die
donkere uren. Zelf vermoed ik dat pas na
een halve dag, een defect
koffieapparaat, pindarotsjes als ontbijt en
drie afleveringen van een favoriete serie.
Ik heb geen vrolijke armen meer, geen
plezierige kleuren en geen gesprek.
De poes zet een haal, ik lik mijn bloed,
de keukenrol is niet geschikt als
koffiefilter. In de supermarkt twee bossen
rozen voor de prijs van een.
Bij het opnieuw opschenken van de koffie
zie ik een huis vol mensen.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x