De dood wordt verhandeld. Ieder mens
kan het, zegt de zieke die zich
met één been alvast slingert in zijn doodskist.
Hij blijft niet te lang liggen.
Een ander maakt nog een liedje of twee.
Het publiek deint.
Een kindje doet alsof hij dood was, zo
blijft hij leven. Misschien dus
is de geboorte van een kerstkind wel
een aankondiging van diens
dood. Zoals bij ons. Winterrozen ontluiken
op barre grond. Zoiets.
Alles gaat door, zegt de eerste, alleen
nu zonder mij. Als
ik er niet meer ben, zegt de ander, stopt
de hele wereld.
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x