Sommige dichters komen in het nieuws omdat
ze een nieuw gedicht
geschreven hebben, een foto van een rokende
hand die boven een typmachien aarzelde
of zoekende ogen die in de verte iets menen
te zien. Vaak ook
de vanzelfsprekendheid: dat wat je uit je perst,
maakt pas gelukkig als het
voor je staat. Hier richt ik een huis opnieuw in,
het bouwt als een versje rond
mijn wapperende handen, er hangt een kerstster
boven mijn hoofd, met
een spijker tussen mijn tanden trek ik de hemel
naar beneden en pin haar vast,
elke dag opnieuw. Het wachten is op mirre,
wierook en goud.
woutervanheiningen
3 december 2014 — 14:21
Het gedicht is er tenslotte.
Elbert Gonggrijp
3 december 2014 — 17:14
Heerlijk origineel puntig van geheel. I love you very much, you countrygirl from the west! Sint Pancras at her best….
alja
3 december 2014 — 20:48
dank voor het delen, x
alja
3 december 2014 — 20:48
en de dichter zingt