“Als vernieuwing dat is, steeds maar weer de techniek aanpassen en het onderwerp, is dat een teken van het proces waarin de kunstenaar zich professionaliseert en toch komen we uiteindelijk in dat lege veld terecht, de horizon zichtbaar, de kleur bijna onttrokken aan het leven, onduidelijk of dit het begin is van al dat zijn of misschien de troostrijke gedachte dat dit nu alles is, dat er niets meer gezegd hoeft, niets meer gezien hoeft, dat de uiteindelijke vernieuwing de rust is die vanuit dit landschap opstijgt.”
uit mijn opening van de exposities van Hans van Marwijk tijdens de Kunst10daagse Bergen, 18 oktober 2014
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x