leeghoofden

In plaats van letters plaats ik grote, gekke, houten
En metalen staketsels in mijn tuin en zeg

Dat het vogels zijn, de poes gelooft mij, er springen
Bladeren om heen en waterdruppels

Nog even en we gaan brood strooien, kruimels uit
Gulle hand en dan vanuit

Het keukenraam kijken wie er in beweging komt
Behalve ikzelf, ook

De rangschikking is niet willekeurig, het lukt me
Nu eenmaal nooit niet

Na te denken, bovendien denk ik voortdurend mijn
Moeders stem te horen die

Scheldt op die grote monsters en haar raam opent
Voor de allerkleinsten