Mijn adres vanzelfsprekend, mijn verblijf
Een terugkeer, mijn
Uittocht een kleine stap in de buitenwereld
Blijf maar binnen want het
Regent, mijn vader wacht nog steeds op
Elke hoek, hij rijdt met
Grote gebaren, het regenpak is dan al uit
De klasgenoten zijn al
Weg, mijn moeder praat over mijn rapport
Hij tekent, de krullen en
Strepen liggen bovenop mijn werktafel nu
Een bijna uitgedroogd stempel, een
Houten handvat, een afdruk op mijn hand
Waarmee ik het portier nog vasthoud
Ab Ovo
10 april 2014 — 10:19
Ik begrijp er geen reet van
alja
10 april 2014 — 10:33
dat is jammer maar ik kan niet iedere keer verwachten dat men het begrijpt
op mijn werktafel ligt het stempel dat mijn vader gebruikte om (zijn) documenten te ondertekenen, ik woon sinds kort naast mijn ouderlijk huis waar ik een beschermde opvoeding genoot, het binnen blijven, het lijkt dus alsof ik nooit weggeweest ben
helpt dat?