Ze herhaalt het, ze knijpt in mijn arm en
Zegt dat het heel natuurlijk is

Mij te herkennen na bijna veertig jaar en
Op die plek en ze lacht iets te

Hard misschien, ik duw haar licht terug en
Bedenk me dat dat het is:

Ik ben nu gewoon weer een van hen, ik
Had misschien wat

Creatieve aspiraties en die flarden spijkerbroek
Doen het vermoeden maar

Ik ben gewoon terug gefietst van school, niet
Eens zo snel en ga

Weer verder met mijn huiswerk, morgen
Schenk ik ranja onder de notenboom

 

(manuscript boek 9 is 25 maart jl bij uitgeverij De Geus ingeleverd)

(I was born very far from where i was supposed to be, so i’m on my way home)