Mijn dochter is mijn landkaart, mijn brandend
Guy Fawkesvuur onderweg, mijn dansend goud
Mijn opgerold hooi, mijn

Ontgonnen gebied, zij is de maan van mijn mamma
En het raam waardoor zij altijd schijnt en zij is
De haastige stap van mijn

Pappa die het gordijn sloot zonder te zien wat
Zich daarachter bevond, zij is mijn schip dat
Thuiskomt, mijn baken in de

Tijd, zij is mijn helderheid, mijn laserstraal en
Tegelijkertijd mijn held die zwaaiend met al dat
Licht

Mij doorboorde, zij is mijn agenda, mijn struktuur
Mijn liefdeskind, mijn geluk, mijn zekerheid, zij
Wijst, ik

Volg, zij danst, ik sta stil, ik spreid mijn armen
Ze ontwijkt me even, dan til ik haar hoog, mijn
Wassende maan

log van 10 november 2011, getiteld
het noorden altijd de kant waartoe zij loopt