Hoe uit te leggen aan jezelf dat die ruimte die je
Binnenkort verlaat en nu definitief
De speling blijft in je hoofd en dus meegroeit met
Elk terrein dat voortaan door
Jou zal worden bezet, en hoewel kleiner van omvang
Van eenzelfde uitgestrektheid is
Slechts ergens anders zal liggen waar haar dampkring
In dezelfde cirkels boven je
De lucht zal vormen en de adem doorgaat, elk afscheid
Tegelijkertijd een thuiskomst
Alleen wat minder gasten in de spanne van de tijd
En het verlies van attributen als
Hoge, witte wanden, langgerekte tafels, zwart water
Aan haar zij, traag stromend
hans altena
25 oktober 2013 — 12:38
Het meenemen van een heel huis in je dat je achterliet, een big bang van herinnering vanuit iets dat klein geworden alles in zich draagt en uit kan stralen van binnen toch weer naar buiten in een ruimte die nog niet eigen is, niet verinnerlijkt… dat is wat deze wonderschone regels in me oproepen… dank
alja
25 oktober 2013 — 13:03
dank voor je mooie woorden