Toen je wegging, eigenlijk zonder de
Deuren te gebruiken, je had ook geen
Jas aan en je
Talmde nog wat, toen je uiteindelijk
Vertrok, ik had de voortekenen gemist
Maar zou later
Schrijven dat die drie veegjes over mijn
Rug en dat omklemde ‘tot gauw’ de
Signalen waren, toen
Je, omgeven door licht, daar stond en
Ik alleen van een afstand je kon volgen
En wilde dat je liggen ging
Liggen liefste in het gras, wist ik toen al
Dat mijn witte lijf je als lijkwade zou
Dienen, mijn handen als
Dragers van al je bladeren, takken, mos
En mest alsof je als tuinman slechts de
Grond winterklaar had gemaakt?
hennievanee
25 september 2013 — 06:37
Mooie beelden
Blewbird
25 september 2013 — 18:24
De wind? De zomer? Iemand Anders?
alja
25 september 2013 — 18:36
dat was vanmorgen 🙂
alja
25 september 2013 — 18:36
dank Hennie