Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

een intiem gebeuren

Toen je wegging, eigenlijk zonder de
Deuren te gebruiken, je had ook geen
Jas aan en je

Talmde nog wat, toen je uiteindelijk
Vertrok, ik had de voortekenen gemist
Maar zou later

Schrijven dat die drie veegjes over mijn
Rug en dat omklemde ‘tot gauw’ de
Signalen waren, toen

Je, omgeven door licht, daar stond en
Ik alleen van een afstand je kon volgen
En wilde dat je liggen ging

Liggen liefste in het gras, wist ik toen al
Dat mijn witte lijf je als lijkwade zou
Dienen, mijn handen als

Dragers van al je bladeren, takken, mos
En mest alsof je als tuinman slechts de
Grond winterklaar had gemaakt?

 

 

« »