Het verbond tussen ons is er een dat kinderen
Onderling sluiten, een begraven
Schat in de tuin, een aanduiding door een gebroken
Takje, drie bladeren, een
Blauw besje, een vogelveer, wij zijn de laatste
Stam van een vreedzaam volk, wij
Offeren onszelf aan de Goden, een week later dan
Lagen de tekenen in het veld
Wie nog meer zwoor er stilte, mijn vader leunde
Op zijn spade, mijn mamma
Verzamelde het fruit, wij vielen gaten in onze benen
Zoals nu, alleen toen
Wist je dat er vogels landden in de achtertuin die
Weg zouden vliegen
Met jou op je rug
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x