Deze wereld waar niets menselijks mij vreemd is
Heb ik altijd bekeken vanachter een muur van
Veilig opgeworpen stenen, ga maar niet naar buiten, zei
Mijn moeder, het regent en dus bleef ik binnen en ik
Zei niets als het droog werd
uit een log van 14 oktober 2006 getiteld
alleen te zijn als een zon rollende over het grasveld
op 5 augustus 2007 herhaald als
als iets heel hevig en onherhaalbaar voorbij is
Reacties door alja
vaak ongewild
dank Frank
het verkeerde perkje
bij alles dat W. vertelt, zegt hij 'maak daar maar ...
hoe lief tegelijkertijd
dank Leonore
de 2e column voor de site van Pom Wolff
Hij is er nog, speelt piano en leest! Dank voor ...
mijn veiligheid
ik houd in alle opzichten meer van het suggestieve, x