Als er geen sprake is van weggeweest zijn, dan
Ook geen thuiskomst, geen warm
Onthaal, geen stil verwijt, geen opengeslagen
Bed, niet beslagen ter
IJs, sowieso halen we de trap niet maar dalen
Neer tussen
Vloer en voorgeborchte, de hemel als getuige
Ver daarboven, dan
Zachtjes duwend tot bovenaan, de lakens nat
Makend, stille
Triomf over giechelende geesten die tussenbei
Komend, alleen maar
Verzwolgen worden, hij mijn god, dan ik zijn
Godin, een ander
Welkom voor een andere aanwezigheid, dat je
Glijdend over de
Trapleuning voortaan de weg neemt en voor de
Derde tree met een boogje springt
log van 10 oktober 2011 getiteld
waar donker water geen geheim verraadt
elbert gonggrijp
27 september 2012 — 10:58
Alja bekent kleur…Wil je als je weggaat de deur goed achter je dicht doen? 🙂