lopend door de regen zag ik in de stad een wit steigerend paard met daarop een vrouw in amazonezit, wapperend haar gevangen in plastic en wapperende jurk gevangen in plastic en even weer maar eigenlijk voor altijd geloofde ik in liefde, ridders, paarden, jij, ik
alles werd nat, de boodschappen, het brood, de papieren zak scheurde en de geur kwam naar buiten
een straaltje water liep vanuit mijn nek in mijn shirt, ik rilde
schudde mijn haren
gevangen door niets
bereid tot de verste boom te lopen om daar te schuilen
het verste huis
terwijl ik al doornat was

uit manuscript ‘7‘

“drieduizend mails aan een geliefde, geprint en in schoenendozen bewaard, geen knopen in het touw dat alles bijeenhoudt, vormen de aanleiding tot het maken van manuscript ‘7’ (2003)”
http://www.atelier9en40.nl/alja/schrijfwerk/schrijfwerk.html