De zin, het woord kiezend als titel voor deze bijdrage
Twijfel ik tussen het

Onbeholpen en verrassende, dan is het water reeds
Bevroren, een tekening op

Het zwart en beweegt alleen het midden van dat
Bekraste vel

Ik rolde me op en las, zoals zo vaak geroerd door
Een ander en hoe ik nooit

Die staat van zijn kon bereiken, dacht ik, en toch
Huilde dichter P., zei hij

Terwijl hij mij las te midden van zijn collega’s, de
Lief aarzelde nog wat alvorens

Sporen van mijn huid over hem heen trokken, bijna
Als de takjes en

Eendenvoeten over dit water, een spiegel tussen ons
En de nacht en dag