Onafhankelijkheid is voor jou essentieel.
‘In alle opzichten. Ik wil vrij zijn om dingen te maken die uitstijgen boven het sterotiepe. Ik hou graag afstand’.
En ironie is dan het perfecte stijlmiddel.
‘Ja. Zonder ironie zou ik niet kunnen bestaan.’
Ironie is ook: ontsnapping aan de ernst. Je blijft afzijdig en commiteert je niet. Dat kun je met evenveel recht gemakkelijk of zelfs laf noemen.
‘Laf vind ik wat te gechargeerd. Ik ben gewoon niet zo van de grote waarheden. Socrates zei al: twijfel is niet een teken van angst maar van wijsheid. Wie ben ik om Socrates tegen te spreken?’

Volkskrant, zaterdag 14 januari 2012, het Vervolg, Pieter Webeling
in gesprek met Rik Zaal, Hippie op m’n ouwe dag