Now I wish I could write you a melody so plain, That could hold you dear lady from going insane (Bob Dylan, Tombstone Blues)

klein en kletsend

Ach, schat, zegt ze tegen hem, haal jij nu nog even
De laatste dingen, het is echt niet veel meer en ik sta
Elke dag in de rij voor de kassa, jij kunt ook heus eens
Iets doen en dus staat hij gedesoriënteerd in de langste
Wachtrij in de verkeerde supermarkt waar alle normale
Boodschappen vervangen zijn door versierde opgeleukte
Wel heel bijzondere happen voor het hele gezin, hij
Moet even bellen met haar of het wel goed is, dat wat
Nu op de band naar voren schuift en je hoort haar
Geïrriteerd zijn, het autoblad voor hemzelf want hij
Mag per slot van rekening ook wel iets extra’s voor
De feestdagen, rolt van de voorraad happen en valt voor
Mijn voeten, ik ben allang al weg, ik heb allang door
Het donker de stilte doorkliefd, ik heb allang alle
Lijsten in mijn hoofd afgewerkt, dat gaat makkelijk
Als je geen lijsten hebt, ik scheld en grom, nog even
En ik bijt, ach schat, zegt ze tegen hem, doe eens even
Beter je best en ondertussen schuifelt ze tussen de
Rekken met afgeprijsde jurken en zoekt zichzelf iets
Glimmends waarmee ze heus heel voordelig voor de
Dag komt, kerstdag, als de kinderen nu blijven slapen
Kunnen ze misschien, heel misschien ook even blijven
Liggen en heel misschien laat ze dan wel toe dat hij
Haar streelt, afwezig maar dat komt natuurlijk vanwege
De drukte op de zaak nog, ze weet zeker dat hij van haar
Houdt, het zou niet in hem opkomen iets anders te doen
Ze koopt iets roods, ze is op tijd thuis, ze glimlacht een
Beetje geheimzinnig, op zijn mobiel staan codes, A.
Te A. vanaf min zeven, hij heeft ze niet verwijderd nog
Maar ze zitten wel al in zijn hoofd, ik moet, zegt hij
Als hij de boodschappen op het aanrecht zet, nog even
Een kerstkadootje halen in de stad, zij bloost bijna een
Beetje, een kerstkadootje, daar heeft zij weer niet aan
Gedacht en ze schaamt zich voor irritaties met die
Boodschappen, ze laat hem gaan, hij gunt zichzelf
Een anderhalf uur in de armen van zijn lief, ik kon
Zegt hij als hij weer thuiskomt, niets voor je vinden
O maar het gaat om de poging, zegt ze nog en ze streelt
Even langs zijn wang, je moet je scheren, zegt ze daarna
Berispend en was de auto nog even

log van 24 december 2007, getiteld
plastic laarsjes

 

 

« »