even wit
Er is een duwtje nodig, een afzetten in de rug, een taartje misschien op het aanrecht, het ‘stil maar, wacht…
Er is een duwtje nodig, een afzetten in de rug, een taartje misschien op het aanrecht, het ‘stil maar, wacht…
Mijn vader staat voor de achterdeur in een witte trenchcoat, de ceintuur om zijn imposante gestalte, een strak getrokken nog…
Misschien is het vooral het wachten. Op de stoep totdat de overigen arriveren, op de hoek in een onoverzichtelijke rij…
Waarom vertel je dat, vroeg hij en dus werd de speech met dat kinderlijk detail herschreven in haar hoofd, net…
Als ik lang in zijn ruimte verkeer, neem ik zijn geur aan, bijna zijn vorm. Ook ik frons met mijn…
Zoals je met deuren dicht anders slaapt dan ergens tussen openingen die lucht doorlaten en geknetter van buiten, zo sta…
Mevrouw E. zegt waar zitten we hier eigenlijk en hoewel ik eerst denk aan midden in het verhaal, wil ik…
Ergens naast de tafelpoot en bij de open deur, tussen de motoren van een rode en blauwe held, op missie…
Hij zegt dat hij niet kan opstaan, kijk maar, hij beweegt heus en probeert een engeltje in de sneeuw, streelt…